Budynek mieszkalny jest wieżowcem typu punktowego, posiada 9 kondygnacji nadziemnych oraz odsłonięte od zachodu przyziemie. Zrealizowany metodą uprzemysłowioną w roku 1962 według projektu powtarzalnego. Ściany nadziemia zaprojektowane zostały jako monolityczne betonowe. Budynek posadowiony jest w sposób bezpośredni na ławach fundamentowych. Ściany fundamentowe budynku wykonane są w piwnicy i parterze jako żelbetowe, a w pozostałych kondygnacjach jako monolityczne betonowe,  Budynek posadowiono na zboczu skarpy, w niejednorodnych warunkach gruntowych, co skutkowało osiadaniem i przechylaniem się całego budynku. Pierwsze pomiary wychylenia wykonane zostały w 1975 roku, odnotowane wówczas wychylenia na poszczególnych krawędziach wynosiły od 20 do 30 cm. Wychylenie ścian budynku mierzono w ostatnim czasie podczas badań geodezyjnych w grudniu 2009r i w marcu 2011r. Określone zostały wartości i wektory wychyleń dla każdej z krawędzi. Pomiary wykazały, że budynek wychyla się w kierunku południowo-zachodnim obracając się w płaszczyźnie pionowej przechodzącej przez narożniki: południowo-
zachodni i północno-wschodni, z zachowaniem ciągłości konstrukcji. Wartości wychyleń wykazywały niewielką tendencję wzrostową w stosunku do pomiarów wcześniejszych. Maksymalne wychylenie budynku wynosiło 36,38cm pomiędzy najwyższym i najniższym punktem osnowy pomiarowej.  Badania i ekspertyza techniczna dra inż. Jerzego Szerafina wykazała niewielki zapas możliwego dalszego wychylania oraz możliwość powiększenia uszkodzeń budynku. 
W ramach projektowanego remontu zabezpieczającego przewidziano:
- wzmocnienie podłoża gruntowego pod fundamentami za pomocą technologii Soilcrete D (jet grouting),  
· wykonanie ściągów stalowych na ścianach budynku, w celu zabezpieczenia ich przed przemieszczeniami poziomymi
· wykonanie iniekcji spękań w poziomie przyziemia
Realizację robót kolumn jet-grouting wykonano w sierpniu 2018 roku. Pomiary kontrolne wychylenia budynku będą prowadzone dla sprawdzenia skuteczności podparcia budynku.

Autor projektu: inz. janusz Fronczyk, Współpraca: mgr inż. Adam Jarosz