Zamek Lubelski - skrzydło północne. Wybudowane w latach 1965-70 w technologii miesznej, tradycyjnej z elementami ram żelbetowych. Fundamenty budynku w postacji płyt żelbetowych, ław i wielkogabarytowych stóp o wymiarach 4.20x8m. Wszystkie rodzaje fundamentów posadowiono na nasypach o miąższości od 3.5 do 7.0m stosując jedynie podsypkę piaskową grub. ok. 0.5m. Osiadania budynku występowały od jego powstania powodując deformacje posadzek w salach magazynowych i wystawowych. W 2004 roku jedna ze ścian środkowych osiadła ok. 4-5cm pozostawiając szczelinę pod opartymi na niej stropami. Było to możliwe poprzez opartą na wieńcu ramową konstrukcję szkieletową, która przez wieniec przejeła obciążenie ze stropu. Pod posadzkami i płytami fundamentowych odkryto pustki do 30cm. Zaprojektowano w części środkowej w 2004 roku tradycyjne podbicie ściany, a w 2005 roku zeskalanie gruntu w zmodyfikowanej technologi jet grouting. W 2008 roku zmieniono technologię na iniekcję doprężającą wykonaną zaczynami cementowymi z dodatkiem środków uplastyczniających i pęczniejących. Mieszanina podawana jest pod ciśnieniem do 25-30 atm. za pomocą perforowanych rur stalowych pozostawianych w wierconych otworach jako zbrojenie tracone. Realizacja wykonana w 2010r.

Autor projektu: inż. Janusz Fronczyk

Lublin, ul. Noworybna 4. Niegdyś składała się dwóch kamienic, które przebudowywano ok. 1751 roku na kościół Trynitarzy. Budowy tej nie ukończono i w XIX wieku całość przebudowano na tzw. Pałac Pawęczkowskiego. We wrześniu 2007 r. w kamienicy powstawały groźne pęknięcia. Wykwaterowano kilka lokali mieszkalnych. Po kilku dniach uległ zawaleniu narożnik kamienicy. Przeprowadzone badania wykazały, że bezpośrednią przyczyną katastrofy była awaria wodociągowa przyłącza do sąsiedniego budynku. Wypływająca woda podmyła fundamenty narożnika budynku, który został w ramach historycznych przekształcen wybudowany na gruntach nasypowych, na wysokości ok. 2 m wyżej niż pozostałe ściany kamienicy. Grunty nasypowe pod fundamentem szybko uplastyczniały się powodując osiadanie budynku i w ciągu kilku dni zawalenie się części budynku.
Ekspertyza budowlana, XI.2007r. Autor: inż. Janusz Fronczyk

Jabłonna, woj. lubeskie. Budynek Gimnazjum. Zerwany dach szkoły w czasie silnej burzy w 2008r. Ekspertyza budowlana i projekt robót zabezpieczających. Autor:inż. Janusz Fronczyk.

    

Lublin, Brama Grodzka. Projekt remontu elewacji wg rojektu arch. J. Żurawiecki, inż. J. Fronczyk, 2006r.

 

Lublin, Brama Grodzka. Realizacja remontu sklepień wg projektu inż. J. Fronczyka w 2008r.

     

Wieża Ciśnień w Lublinie. Budynek wieży ciśnień pochodzi z lat 1924-28 r. i został wybudowany przez amerykańską firmę Ulen & Company. Obiekt jest budynkiem wieżowym, założonym na rzucie koła, z cylidrycznym zbiornikiem wody wewnątrz. Ostatni większy remont budynku przeprowadzono na przełomie lat 1970-80 roku, kiedy to wbudowano w wieży nowy zbiornik na wodę oraz obecną konstrukcję dachu wraz pokryciem z blachy. Projekt (2009r.) obejmuje remont elewacji oraz konserwację i ocieplenie stalowego pokrycia dachu.

Projekt budowlano-wykonawczy kompleksowego remontu i przebudowy wieży oraz obiektów towarzyszących - sierpień 2009r. Autorzy: arch. Jacek Begiełło i inż. Janusz Fronczyk

Milejów, woj. lubelskie. Kościół parafialny p.w. NMP. Kościół składa się z części starszej XIX-wiecznej oraz dobudowanego do niego nowego skrzydła kościoła w latach osiemdziesiątych XXw. Budowę starszej części kościoła rozpoczęto w 1855 r. a ukończono w 1859 r. Budowniczym kościoła był Konstanty Hendiger z Krasnegostawu. Wybudowano wówczas kościół murowany, jednonawowy w stylu eklektycznym. Starsza część kościoła stała się po rozbudowie tylną częścią długiej nawy, a prezbiterium boczną kaplicą.
Elewacje kościoła parafialnego w części starszej posiadają wykonany cokół z płytek cementowych, układanych na zaprawie cementowej. Wykładzina ta jest dosyć szczelna, nie pozwalająca na dyfuzję pary wodnej, stąd też na wszystkich ścianach zaobserwowano silne korozyjne uszkodzenia tynków powyżej cokołu. W tej partii tynku następuje wzmożona migracja wody kapilarnej w murze i tynku, odsychająca na powierzchni ściany. Woda podciągana kapilarnie jest zawsze zanieczyszczona chemicznie, ponadto w trakcie przepływu wody w murze tworzą się również związki soli powodujące korozję zaprawy i cegły.
Projekt remontu elewacji idachu cz. starszej kościoła, dzwonnicy i ogrodzenia - 2009r. Autor projektu: arch. J. Begiełło i inż. J. Fronczyk z zespołem.

Archiwum Państwowe w Lublinie. Ekspertyza budowlana murów podziemia 2007r. Autor: inż. Janusz Fronczyk. Odkopanie w ramach badań średniowiecznych murów z kamienia wapiennego pochodzących sprzed XVIw. z domów wykupionych i rozebranych przez Jezuitów. Cęść funamentów wykorzystano pod Kolegium Jezuickie, a pozostałe pozostawały zasypane pod posadzką parteru. W jednym z bloków kamiennych odkryto 6-cio metrową studnię z ceglanymi stopniami zejściowymi do dwóch nisz o nieustalonej funkcji - nadzorujący prace badawcze archeolodzy i historcy sztuki nie spotkali się z opisami podobnej budowli. Możliwe, że był to rodzaj karceru zbudowanego przez Jezuitów.
PB przebudowy i remontu odkopanych piwnic i pom. na parterze wykonano 2008 r.. Autor: arch. Jacek Begiełło i inż. Janusz Fronczyk. Wyeksponowano wszystkie relikty murów w pomieszczeniach o funkcji wystawienniczej.

Lublin, ul. Narutowicza 6. Kościół powizytkowski p.w. Wniebowzięcia NMP Zwycięskiej. Ekspertyza budowlana dachu XII.2009r. i sklepień kościoła w 2010r. Autor: inż. Janusz Fronczyk z zespołem. Budynek kościoła rektoralnego wniesiony został w latach 1412-1426. Akt fundacyjny wydał król Władysław Jagiełło w 1426 roku jako wotum dziękczynne za zwycięstwo odniesione nad Krzyżakami 15 lipca 1410 roku. Kościół powstał jako orientowany, wzdłuż osi północny zachód - południowy wschód, bezwieżowy, dwunawowy. Architektura zewnętrznej bryły kościoła w stylu gotyckim zachowała się bez większych przekształceń do pierwszej połowy XVIw, kiedy to rozpoczęto budowę późnogotyckich sklepień. Frontowa fasada zwrócona jest w kierunku północno-zachodnim i pochodzi również z XVI w. Nad sklepieniem nawy głównej (obecnie na strychu) zachowały się na ścianie środkowej powyżej pachy sklepienia 3 fragmenty polichromii figuralnego fryzu z około 1460-1470 roku.
Dachy kościoła o konstrukcji storczykowej, kryte dachówką holenderką w czasie remontu z 1929r.
Sklepienia kościoła powstały już po ponad dwuwiekowej eksploatacji kościoła. Wbudowanie sklepień w budynku istniejącym, posiadającym otwory okienne stwarzało pewne utrudnienia. Konstrukcja późnogotyckich sklepień posiada sklepienie kolebkowe z lunetami, przy czym lunety zakończone są ostrołukiem o zróżnicowanej krzywiźnie. W przypadku lunet ich szerokość i wysokość jest też różna, a krzywizna grzbietu jest prosta lub zakrzywiona. Sklepienie nawy podzielone jest poprzecznymi żebrami na trzy części i podzielone żebrami na przecięciach powłok tworząc rysunek w powtarzalnym schemacie. Żebra są wyrobione w tynku, z możliwymi kotwami stalowymi.

Lublin, ul. Wojciechowska 42. Rozbudowa hali stalowej 38x52 m z częścią biurową - 2009r. Realizacja 2009-10r. Autorzy projektu: arch. J. Begiełło, inż. J. Fronczyk, mgr inż. A. Jarosz.